رواية طفلة النمر الفصل الأول 1 بقلم بشرى شريف

البنت بخوف: بابا انت بتقرب ليه 

الاب و هو سك، ران و بيقرب اكتر: انتى جميله اوى يا وصال

وصال طلعت تجرى بعياط بس هو شدها و قال: ها تروحي منى فين 

وصال بخوف: انت عايز ايه انا خايفه 

الاب: متخافيش دا انا بابا

وصال بعدت يده و زقته بخوف من شكله و بسبب ان هو سكر، ان وقع بسهوله اما وصال فتحت بابا الشقه و نزلت جرى و فضلت تمشى فى الشارع و هى بتعيط

لحد ما كانت ها تخبطها عربيه 

وصال بطفوله: حاااسب 

العربيه وقفت قبل ما تخبطها بس وصال وقعت مغم عليها  من الخضه 

نزل من العربيه و بص علي الغبيه دى لقها طفل ما تعديش 15 سنه شلها و حطها فى العربيه و اتجه الى المستشفى و دخل بيها وراح غرفة الدكتور و دخل 

الدكتور: نمر انت ازاى تيجي دلوقتي مش هقدر اعمل حاجه 

نمر ببرود: و انا مش عايزك تعمل حاجه انا عايزك تكشف عليها بس 

الدكتور: تمام حطها علي السرير 

فعلا حطها و بعد وقت 

الدكتور: هى مفهاش حاجه بس بقولك ايه البنت دى فيها المواصفات اللي عايزينها 

نمر ببرود: لا البنت دى لا 

الدكتور: طب سيبها عندى 

نهر بغضب: لا  شالها و خرج مشى

الدكتور بشر: حلو كدا انا هوقعك يا نمر فى شر اعمالك

اما عند نمر خرج من المستشفى و حط وصال فى العربيه و اتجه على القصر و شالها و دخل 

الداده: مين دي يا نمر يا ابنى

نمر: مش دلوقتي يا داده و طلع الاوضه بتاعته و حطها على السرير بهدوا و قعد جنها و قال: ياتر انتى مين و ايه اللى كان ممشيك فى الشارع في الوقت ده و ليه انا خايف عليكي كدا و كان ها يقوم بس سمع صوتها و هى بتقول: لااااااا ابعد عنى ابعد 

#جزء_من_البارت_الاول 

#طفلة_النمر

#Boshra_Sherif